|
SD و ديسك سخت همراه
نيز توليد شده اند،
اينگونه حافظه ها فقط داخل دستگاه ها (رايانه تبلت و گوشي و ديگر دستگاه هاي داراي
پردازنده) مورد استفاده است و هرچه ظرفيت بيشتري داشته باشند سرعت پردازش بيشتر شده
و مثلا از پس بازي هاي سنگين و همزمان شدن با كارهاي سنگين مثل پردازش هاي تصويري
(گرافيكي) با دقت هاي بالا برخواهند آمد. ارقامي مثل رم 4 گيگ يا 8 گيگ (فعلا)
ارقام بسيار هيجان آور براي افرادي است كه عشق فشار آوردن بي مورد به پردازنده
هايشان آنها را بيقرار ميكند.
بنابراين
حافظه هاي
RAM عملا و بطور مجزا (مثل
ROM)، بدرد كاربران نميخورد و فقط بدرد جيب بغل پردازنده ميخورد. و ما هم به اين خاطر كاري با آن نداريم و
عطايشان را به رفيقشان ميبخشيم و سراغ همان نوع اولي خودمان خواهيم رفت.
اولين رايانه اي كه ساخته شد با فناوري لامپ خلا بود! و ايشان با ساكن شدن
در يك ساختمان بزرگ چند طبقه، كاري را ميكردند كه شايد گوشه اي از تبلت شما بسادگي
و با كمترين وقت و انرژي انجام ميدهد (فقط يك كارخانه برق ميتوانست انرزي آقا را
تامين كند).
و براي اينكه جناب پردازنده بتواند كارش را درست انجام دهد نياز بيك مدير داشت كه
به او راه و رسم كار و زندگي كردن با اطلاعات را آنگونه كه انسان ها بكارشان ميايد
ياد دهد. اين مدير همان سيستم عامل است كه ما در اين مقاله، زياد ذكر خيرش را
ميكنيم.
و اتاق كار اين مدير ميبايست در جاي محكم و ضد گلوله باشد تا هيچگاه دستوراتش دچار
سانسور و سوء قصد نشود و تا به آخر، پردازنده مطيع و برده او باشد و هوس سركشي و
خرابكاري نكند چراكه همه امورات بعدي وابسته به عمكلكرد صحيح پردازنده بود (اولين
استفاده كاربردي رايانه، پيش بيني
صلح آميز آب و هوا و دومين اقدام بعدي او شركت در عمليات جنگي آلمان نازي بود!) و
از اين رو طراحان رايانه
|