مقدمه:

سه حادثه ميتواند اشك آدمي را جاري كند:
مرگ پدر يا مادر (بسته به اينكه كدام را بيشتر دوست داشته باشد!)، از دست دادن محبوبي را كه با تمام وجود دوستش داشته باشد، و ... از دست دادن يكباره تمامي اطلاعات رايانه اش را كه حاصل سالها كار بي وقفه و شبانه روزي او بوده باشد.

اما اگر دو حادثه اول را نتوان مانع شد اما سومي اجتناب پذبر است و آن گرفتن يك پشتيبان دائمي و پيوسته از كارهاي انجام گرفته كه با صرف وقت اندك امكان پذير ميباشد.

استادي داشتيم كه هنگام تدريس حافظه هاي جانبي و اصلي سوالي پرسيد: بنظر شما كدام نوع حافظه، دائمي تر و با دوام بيشتر است؟
هر كدام از دانشجويان انواعي از حافظه ها با فناوري ساخت مختلفي را كه مي شناختند نام بردند.
اما وي پس از كمي سكوت گفت: تنها حافظه ماندني و فنا ناپذير در دنيا، سنگ قبر است كه قرن ها ميماند و حوادث عالم، اطلاعات نگاشته بر آنرا پاك نميكند!

راستي چرا اينطور است و چرا ذخيره اطلاعات تا اين حد بي ثبات بنظر مي آيند؟
شايد بشود اينگونه نظر داد كه هرچه اطلاعات سريعتر و راحت تر قابل نگاشته شدن و يا تكثير شدن باشند به همان سرعت هم قابل پاك شدن و نابود شدن ميباشند! اميدوارم نظر شما هم همين باشد.

حال بعد از اين مقدمه شاعرانه و نظريه پردازي فيلسوف مابانه مروري به تاريخچه ذخيره سازي اطلاعات از نوع الكترونيكي و كاربردي كه در وسائل مورد استفاده كاربران داشته و البته نگاهي نه چندان عميق و